11 lutego o godz. 9.00 w naszym kościele przy licznym udziale wiernych przeżywaliśmy XXXI Światowy Dzień Chorego w czasie Mszy św. pod przewodnictwem ks. dr Mateusza Rachwalskiego. Ojciec Święty Franciszek w dorocznym orędziu z tej okazji wskazuje, że choroba jest częścią naszego ludzkiego doświadczenia. Może jednak stać się czymś nieludzkim, jeśli jest przeżywana w izolacji i opuszczeniu, jeśli nie towarzyszy jej troska i współczucie.
Wezwał do refleksji do refleksji nad tym, że właśnie poprzez doświadczenie słabości i choroby możemy nauczyć się podążać razem zgodnie ze stylem Boga, który jest bliskością, współczuciem i czułością. (Orędzie XXXI Światowy Dzień Chorego)
Czego więc uczą nas chorzy? Czynienie dobra, solidarności międzyludzkiej, cierpliwości, wytrwałości, dostrzegania niewystarczalności świata materialnego, doceniania wartości duchowych, pokory, pogłębienia wiary, umocnienia nadziei i zaufania Bogu.
Jakie są skutki specjalnej łaski Boga w sakramencie namaszczenia chorych, które w tym dniu w Kościele w sposób szczególny jest celebrowany? Zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła; umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości; przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty; powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu i przygotowanie na przejście do życia wiecznego. Sakramentu namaszczenia chorych przyjęło około 140 osób. Na zakończenie udzielone został błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
