2 lutego obchodzimy Święto Ofiarowania Pańskiego. Czynimy to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W naszej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. Tego dnia przypada także Dnia Życia Konsekrowanego.
W trakcie Mszy św. o godzinie 18:30, w homilii ks. Jakub przypomniał, że „święto ofiarowania Pańskiego, to dzień światła, jakie wnosi w nasze życie Jego obecność.” Zachęcał, że „warto wytrwale czekać na spotkanie z Jezusem. Przychodzić do świątyni – jak Symeon i Anna – i doczekać się tego jednego, wyjątkowego, osobistego spotkania z Jezusem”. Maryja, Która dała ciało Słowu – pomaga nam i nakierowuje nasz wzrok na prawdziwą światłość, Jezusa – dodał.
W naszym kraju to święto ma charakter zdecydowanie maryjny – Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym. Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie ochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie. (jo)
