kosciol sw michala archaniola rzeszow

MSZE ŚW.

NIEDZIELA

7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 17.00, 18.30

DNI POWSZEDNIE

6.30, 18.00

SPOWIEDŹ

W DNI POWSZEDNIE

6.00 – 6.30
17.30 -18.00

W NIEDZIELĘ

Pół godziny przed każdą liturgią

NABOŻEŃSTWA

Pół godziny przed wieczorną Mszą św.

WTOREK

Koronka Uwielbienia Boga – ku czci św. Michała Archanioła

ŚRODA

Różaniec

CZWARTEK

Nieszpory

PIĄTEK

Koronka do Miłosierdzia Bożego oraz Adoracja Najświętszego Sakramentu

WIECZÓR ANIELSKI

Pierwszy wtorek miesiąca

KANCELARIA PARAFIALNA

Wtorek – pIĄTEK

16.30 - 17.30

W innych terminach

Po wcześniejszym kontakcie telefonicznym.

Kancelaria nieczynna: w uroczystość św. Piotra i Pawła (29 czerwca), w poniedziałki, niedziele i święta oraz w pierwsze piątki miesiąca.

Rycerstwo Św. Michała Archanioła

Hierarchiczność, kolegialność i synodalność Kościoła.

W dniu 4 kwietnia br., odbyło się comiesięczne spotkanie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej. Tematem formacyjnym naszego spotkania było: Hierarchiczność, kolegialność i synodalność Kościoła.

Podjęty temat zawiera zasady, które pozornie są sprzeczne.  Z jednej strony hierarchiczny ustrój Kościoła, czyli zadania biskupów z papieżem na czele, oraz kapłanów i diakonów – z drugiej strony jego kolegialność i synodalność.

Św. Paweł określił Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa, w nim zaś działają charyzmaty, które pozwalają pokonać tą sprzeczność. Chrześcijanie obdarowani przez Ducha Świętego, różnymi darami, stanowią poszczególne części Ciała Chrystusowego, którym jest Kościół. Charyzmaty to nadprzyrodzone dary darmo dane ludziom przez Boga, dla pożytku  Kościoła. I mają służyć dobru całej społeczności. Każdy wierny jest  częścią tego Ciała, które charakteryzuje się różnorodnością członków, oni zaś wykonują różne funkcje konieczne do życia całego Ciała. Dary hierarchiczne i charyzmatyczne opierają się na sakramentach św., a źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego jest Eucharystia. Istnienia darów  hierarchicznych chciał sam Jezus Chrystus, ustanawiając w swoim Kościele różne posługi dla dobra wspólnoty.

Jako Dobry Pasterz powołał apostołów. Biskupi i ich następcy są  w Kościele pasterzami. Chrystus przekazał im swoją władzę, a oni przekazują ją swoim następcom aż do dzisiaj.

Następcy Apostołów, biskupi, ubogaceni przez Chrystusa specjalnym wylaniem Ducha Świętego, zstępującego na nich, przekazują ten duchowy dar swoim pomocnikom, prezbiterom,  przez nałożenie rąk aż do dzisiaj.

Dzięki temu przekazowi  trwa misja powierzona przez Chrystusa Piotrowi i apostołom w ich następcach, którymi są papież i biskupi.

Hierarchiczny ustrój Kościoła jest gwarancją, że w sakramentach spotykamy żywego Chrystusa. Kościołem przewodzi papież jako następca Św. Piotra, który nie kieruje nim jednoosobowo lecz współdziała przewodząc z Kolegium Biskupów.

Praktyczną formą realizacji tej zasady kolegialności jest Synod Biskupów;  wszyscy biskupi uczestniczą w nim, w trosce o cały Kościół.

Przejawem kolegialności biskupów są również konferencje biskupów, głównie krajowe konferencje episkopatów.

Również świeccy odgrywają aktywną rolę w przekazywaniu wiary apostolskiej. Kościół istnieje po to, by ewangelizować, i cały Lud Boży jest podmiotem głoszenia Ewangelii.       Synodalność oznacza, że cały Kościół jest podmiotem i że każdy w Kościele jest podmiotem; wierzący są towarzyszami drogi. Są oni powołani do odgrywania aktywnej roli.

Każdy z nas powinien utożsamiać się ze wspólnotą Kościoła. Nie jest on bowiem tylko instytucją świadczącą usługi religijne. Każdy z nas na mocy chrztu świętego stał się członkiem wspólnoty kościelnej, nie należymy do Kościoła, my jesteśmy nim.

Istniejące ruchy kościelne są pomocne w przeżywaniu powołania każdego chrześcijanina, stanowią zaangażowanie w życie Kościoła.

Charyzmatem AK jest współpraca z hierarchią Kościoła.

Dary charyzmatyczne mogą się różnić ze względu na ich szczególny charakter, ale także na ich zasięg. Ta istniejąca współpraca charakteryzuje się wzajemnym szacunkiem, budowaniem dialogu, szukaniem kompromisu, ustalaniem wspólnych celów i zadań tak, aby harmonizowała ze sobą hierarchiczność, kolegialność i synodalność Kościoła.

Barbara Wilk